Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLAxqjpmwII-33T-8g71KGLHGEbJsaCH3u2NAOo4vSHQCt-j4iYHpvulumySMpMmp4kQAnpnTIGnFvaxPfITULGEKvfLLJCEDguP3JrLcEe65BLxXoXj2FMzplfh7nyLbE_OmrEppWq0X5/w470-h626-no/?authuser=0

Έλα καρδιά μου


Τώρα που χάθηκε κι αυτή η ανατολή
στο πορφυρό της δεν σ' αντάμωσα ψυχή μου,
αφήνω πάνω στο συρτάρι το φιλί

κι ένα παράπονο να στάζει απ' τη βροχή μου.

Τώρα βυθίζομαι στο μπλε του ουρανού
ένα καράβι με πηγαίνει σ' άλλα μέρη
το χέρι απλώνω, όσα είναι να συμβούν
ξέρω,τα φέρνει μόν' ο χρόνος και τ' αγέρι.

Έλα καρδιά μου να χορέψουμε μαζί
πριν δύσει ο ήλιος, η σιωπή πριν μας ραγίσει
κάποτε μου 'λεγες, ο άνθρωπος δεν ζει
αν της αγάπης τον καημό δεν τον γνωρίσει.



 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου