Σ' έναν δικό τους ουρανό

Κισσός απλώνεται στα δάχτυλα σαν μνήμες

πράσινοι κόμποι σε παράλληλες ζωές

κλαδιά σπασμένα απ' της μοίρας τις οδύνες

τ' αστέρια πέφτουν μα δεν κάνουμε ευχές.

Κρατάς το μίτο μα στην έξοδο δεν φτάνεις

πέτρινα λόγια, το κορμί μια φυλακή

ν' ανέβεις στ' άρμα του καιρού αποτυγχάνεις

και ρίζες έβγαλες να βρίσκεσαι εκεί

που τα πουλιά δεν τραγουδούν ούτε πετάνε

μόνο κοιτάζουν μ' αυτολύπηση τη γη

όμως να ξέρεις, όσοι αλήθεια αγαπάνε

σ' ένα ουρανό πετούν δικό τους την αυγή.

 

φωτογραφία :  https://c4.wallpaperflare.com/wallpaper/769/570/381/bird-silhouette-sun-sea-wallpaper-preview.jpg