Ακόμα νιώθω


Ακόμα νιώθω της φωνής σου την ηχώ
το δάκρυ που έσταξες και έγινε βροχή μου
δεν επιζώ μ' ένα ναυάγιο στην ψυχή μου

όταν με φόβους και σκιές μονομαχώ.

Ακόμα νιώθω την ανάσα σου βαριά
στα μονοπάτια του κορμιού ίχνη ν' αφήνει
κυλάς στις φλέβες μου, κατάρα και μορφίνη
σε ποιον να βγω ωκεανό, σε ποια στεριά;

Είναι παράξενο, μα πάνε χρόνια τώρα
που δεν μπορώ ν' αναδυθώ σ' άλλο ουρανό
απ' το κορμί σου έναν ήλιο κοινωνώ
και μια ανελέητη βροχή που 'γινε μπόρα...