Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2020

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhXO8Kg1Li1CSx6wp0ZU_6XeOaSZDuTLi6WnsSGA1zGDYViCmCkGXww8D2UbacCrbxW_Ra1c4YBT9eVo4bRMK8UfggmEFELa2xrZhCa8ex8WO_EEd3DpaqJm35hQZBvnGHNUvR-Acn9nRrl/w440-h586-no/?authuser=0

Για πόσο ακόμα

 

Για πόσο ακόμα θα βαδίζουμε στο ίδιο μονοπάτι
εγώ ονειρεύομαι ουρανούς κι είσαι ποτάμι
δρόμους χαράζω με μαχαίρια στην παλάμη
στάζει το αίμα και εσύ δεν κάνεις κάτι.

Για πόσο ακόμα θα ’ναι η πλάνη σου λιμάνι
πότε επιτέλους θα προβάλλει η αυγή;
Κάθε ταξίδι μου, ανάγκη και φυγή
αλήθεια, εσένα αυτός ο ορίζοντας σου φτάνει;

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου