Όσο μιλάς με τις βροχές

 

Εσύ μιλάς στις ερημιές
για κόσμους που δεν είδες,
εγώ μιλώ για θάλασσες
γι’ ακτές και για πατρίδες.

Όσο μιλάς με τις βροχές
τον ήλιο θα σου κλέβω,
θα μένεις με τις προσευχές
κι εγώ θα δραπετεύω.

Εσύ μετράς στον ουρανό
αστέρια που ’χουν σβήσει
μα εγώ κρατώ τον κεραυνό
και φλέγομαι στη δύση.

Όσο αγγίζεις τις σιωπές
όσο τα μάτια κλείνεις,
θα ντύνομαι τις αστραπές
κι εσύ αργά θα σβήνεις.

 

φωτογραφία: https://pixabay.com/el/photos/%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%BD%CE%B5%CF%86%CE%BF-%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%82-1867902/