Σε μυστικά περάσματα

 

Σε μυστικά περάσματα τις σκέψεις μου οδηγώ,
να φτάσουν ως το ξέφωτο, κοντά στον καταρράχτη
κι εκεί να γίνεις τ’ όνειρο που χρόνια κυνηγώ,
ν’ αναγεννιέσαι αέναα μέσ' από μαύρη στάχτη.

Σ’ αφήνω μια διέξοδο, στον κόσμο μου να μπεις,
σαν γέλιο που δεν άνθισε στα χείλη των ανθρώπων,
πυρακτωμένη, στη σχισμή μιας άνοιξης θαμπής
να γίνεσαι διάφανη με έναν δικό σου τρόπο.

Σε μυστικά περάσματα ξανά παραμονεύω,
μην ξεστρατίσεις και χαθείς σε πράγματα κενά,
σημάδια απ’ τους ουρανούς έμαθα να ερμηνεύω
όταν μπροστά μου η εικόνα σου αέρινη περνά.

 

φωτογραφία : https://cdn.pixabay.com/photo/2017/11/12/13/37/forest-2942477_960_720.jpg