
Αρχές του Μάρτη
Μέσα μου πάντα θα κυλάς αρχές του Μάρτη
με την ορμή μιας ανελέητης βροχής
θα 'μαι στης μνήμης σου δεμένη το κατάρτι
και στης ψυχής μου τους βυθούς θα αντηχείς.
θα 'σαι στο στήθος μου μια ανοιχτή πληγή
χωρίς φτερά πώς να πετάξουν οι αγγέλοι
που δεν γεννήθηκαν να ζήσουνε στη γη;
Με την ανάσα μου αχνές γραμμές χαράζω
πάνω στο τζάμι του καιρού, σύννεφο γκρίζο
γίνομαι άνεμος λιγάκι να σου μοιάζω
για σένα κάθε άνοιξη δακρύζω.
φωτογραφία: https://cdn.pixabay.com/photo/2016/06/16/13/00/rain-stoppers-1461288_960_720.jpg
Υπέροχο ποίημα! Εύγε!
ΑπάντησηΔιαγραφή