Καλημέρα!

 

Κοιτώ τον ήλιο και του λέω καλημέρα

να σου τη φέρει με μια αχτίδα μεταξένια

πρώτη μου σκέψη το πρωί, πρώτη μου έγνοια

να ’χεις μια μέρα φωτεινή, γαλάζια μέρα!

 

Να βρεις τη δύναμη ν’ ανοίξεις τα φτερά σου

και σ’ άλλα όνειρα καινούρια να πετάξεις

από τη θάλασσα θα ’ρθω αν με φωνάξεις

να μοιραστώ  άγριο κύμα τη χαρά σου.

 

Κι όταν της θύελλας η ορμή καταλαγιάσει

ένα φεγγάρι θα κρατάς που σου ’χα τάξει

γαλάζιες μνήμες με στιγμές από μετάξι

που στης αγάπης  τις φωτιές θα ’χουν αγιάσει…