Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2020

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg3-VQMEkLlwdqzAT04rZ6hfIqDlSPuPYqzLIskMHkNuhqwhXNGrIwBbRTYc-oQzcloUPoigKuGB2bjx2G8d9no5n-b85BeNyRoCaHKfJWw5XOaASbswZkw1ahMiZnSWmIQucTslX2yEwwV/w470-h626-no/?authuser=0

Παράπονο

 

Αφήνω ένα παράπονο με την ορμή τ’ αέρα
να ταξιδέψει στη φωτιά και στο νερό
κι ό,τι έχει μείνει στην ψυχή μου καθαρό

να με κρατήσει στη ζωή, άλλη μια μέρα.

Μια πίκρα είναι της στιγμής, αλήθεια ξεχασμένη
που δεν ειπώθηκε ποτέ να γίνει μνήμη
σημάδι αδιόρατο, γραμμή σε μαύρο ασήμι
που όσο κι αν ξεθώριασε να με πονά επιμένει.

Μην ξαφνιαστείς, μη σε τρομάξει η ηχώ του
έχει ραγίσει τη σιωπή την πιο μεγάλη
πέρασε μέσ’ απ’ τη φωτιά κι έγινε ατσάλι
κι έχει έναν άκρατο θυμό, συνένοχό του.

 

 Κατερίνα Καλαϊτζάκη
 

(Έπαινος)
Ε' Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης
"Καισάριος Δαπόντες" 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου