Σου το 'χα πει

 

Σου το ’χα πει την άνοιξη πως δεν θα την αντέξω
όμως μ’ αγνόησες για άλλη μια φορά
τώρα βυθίζομαι, το βλέπεις καθαρά
σε ύδατα λιμνάζοντα και συ στέκεις απ’ έξω.

Σου το ’χα πει, το χάραμα μετρώ λαβωματιές
αλήθειες που φυγάδεψα γυρίζουν πίσω πάλι
ζητώντας τη δικαίωση κι αυτή δεν είναι άλλη
από μια μοίρα κέρινη σ’ ασίγαστες φωτιές.

Πότε με πήρες σοβαρά όσες φορές σου ’χα μιλήσει
για κείνα που σημάδεψαν τη νύχτα μου βαθιά
τότε που σου ’δειχνα στα χέρια τα καρφιά
κυνήγαγες τις χίμαιρες που χάνονταν στη δύση.