Να μη διστάζεις

Σε μια εποχή που η ομίχλη τη σκεπάζει
κι ο φόβος τις αξίες αλλοιώνει
εσύ να μείνεις όρθια κι ας στάζει
παντού παράπονο, σε λίγο ξημερώνει.

Να μη διστάζεις στη βροχή να περπατήσεις
βρέχονται εκείνοι που φοβούνται τους πολέμους
όσοι τολμούν ν’ αντισταθούν, με τους ανέμους
συμφιλιώνονται, θα τους αναγνωρίσεις.

Έχουν στο βλέμμα τους του πόθου την αντάρα
στο χαλασμό, αυτοί κρατιούνται ζωντανοί,
καράβι τ’ όνειρο, ταξίδι και λαχτάρα
σμίγουν την ώρα που ανοίγουν οι ουρανοί.