Ο Δάνος (συνέχεια)

Πριν λίγες μέρες έβλεπα το φίλο μου το Δάνο
χωρίς το κέφι το γνωστό, σε περισυλλογή,
και το μυστήριο θέλοντας να το διαλευκάνω
κουβέντα του ’πιασα να δω στο τέλος τι θα βγει.

«Μου φαίνεται, χώρα μικρή πως είναι η Ελλάδα
δεν τη χωρά ο τόπος πια, είναι να μη σου τύχει
η Σεβαστή την Κυριακή πετάει , φιλενάδα,
πρωί πρωί, πρώτος σταθμός … Ζυρίχη !

Μα κι η Ευρώπη φαίνεται, της πέφτει πολύ λίγη
πάνω στο χάρτη μια σταλιά, όσο και μια παλάμη
μου ξεκαθάρισε προχθές, λόγω δουλειάς, επείγει
να ταξιδέψει πάραυτα ντουγρού για Μαϊάμι».

«Οι αποστάσεις φίλε μου, το αίσθημα θεριεύουν
σαν επιστρέψει θα ’σαστε εσύ κι η Σεβαστή
σαν νιόπαντροι, αλίμονο σε μας που στη ρουτίνα
της καθημερινότητας έχουμε εγκλωβιστεί».

Σήμερα ήρθε στη δουλειά φυσώντας ξεφυσώντας
«Έτσι», μας λέει, « το ’χετε εσείς εδώ οι Χανιώτες;
Μ’ αυτά της τα καμώματα, σωστός έγινα λιόντας!
Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες!

Την ώρα που με το παιδί κοιτάζαμε τις πτήσεις
και λέγαμε πως έφτασε τώρα στο Μαϊάμι
έρχεται ένα μήνυμα κι άντε να εξηγήσεις
πως ένας σύζυγος φονιάς γίνεται εν δυνάμει!

Αγάπη μου, μου έγραφε, είμαι Νέα Υόρκη!
Να επικοινωνήσουμε δεν είναι εφικτό!
(τι του ’χω κάνει του Θεού και με καταδιώκει;)
Να της μιλήσω προσπαθώ, κλειστό το κινητό.

Από εκείνη τη στιγμή κι έκτοτε αγνοείται!
Η μάνα της με πίεση , άρρωστη, στο κρεβάτι
πολύ φοβάμαι -και τρελός πως είμαι μη μου πείτε-
πως θα μου μείνει η πεθερά στο τέλος αμανάτι!»

«Δεν χάνεται η Σεβαστή μην έχεις τέτοια έγνοια
άλλο με προβλημάτισε και να το ξέρεις θέλω,
όμορφη η γυναίκα σου, θωριά αγαλματένια
μήπως και τη συλλάβανε …σαν κείνο το μοντέλο;»

«Φίλη μου, δεν θα ρίσκαρα να ριψοκινδυνέψω
πριν φύγει, το θεώρησα άκρως σημαντικό,
πως θα γυρίσει έπρεπε καλά να σιγουρέψω
κι έλεγχο της έκανα πρώτα …σωματικό !»

φωτογραφία:https://pixabay.com/el/illustrations/bokeh-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%89%CF%80%CE%BF-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1-%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%AE-1072676/