Χωρίς προφάσεις

 

Στην πιο ψηλή σου κορυφή
άγκυρα ρίχνω
έχω μια θάλασσα κρυφή
και δε στη δείχνω
το σκουριασμένο σου καρφί
απομονώνω
και πριν τελειώσει η στροφή
νικώ τον πόνο.

Του πεπρωμένου τη γραμμή
ξαναδιαβάζω
χωρίς αιτία κι αφορμή
χαρές σου τάζω
και την κατάλληλη στιγμή
χωρίς προφάσεις
δώρο σου κάνω ένα κορμί
να το δαμάσεις.

Αν το ταξίδι σου φανεί
μικρό και λίγο
πριν ξημερώσουν οι ουρανοί
μόνη θα φύγω
για να κρατήσεις ζωντανή
τη μνήμη εκείνη
τότε που χόρευα γυμνή
μέσα στη δίνη.

φωτογραφία: https://cdn.pixabay.com/photo/2019/07/25/10/43/ballerina-4362282_960_720.jpg