Είσαι

 

Δεν είσαι λάθη απ’ αυτά που πίκρα αφήνουν,
δεν είσαι αστέρι που θα πέσει και θα κάνω μια ευχή,
είσαι το φως μέσα σε κείνα που θα γίνουν
μια ανοιξιάτικη, μια ξαφνική βροχή.

Είσαι κόκκινο κρασί κι εγώ σε πίνω,
μεθώ και μόνη μου γελώ,
χορεύω κι ακτινοβολώ
σαν χρυσαφένιο κρίνο.

Είσαι το δάκρυ μιας ανείπωτης χαράς,
έλα, τα χέρια μου σ' απλώνω,
να ταξιδέψουμε στο χρόνο,
να φτάσουμε όπου λαχταράς.

 

φωτογραφία: https://cdn.pixabay.com/photo/2015/11/05/19/54/rose-1024710_960_720.jpg