Κείνα που θέλησες πολύ
Όταν ο χρόνος σε πιέζει ασφυκτικά
και στο παιχνίδι της ζωής τα βρίσκεις σκούρα
μπαίνεις και κρύβεσαι σε μια παλιά γκραβούρα
τάχα πως είσαι ο δυνατός που όλο νικά.
και σου θυμίζουν πως υπήρξες ζωντανός
μου λες, οι θάλασσες δεν είναι κανενός
για κείνους είναι μοναχά που δεν δακρύζουν.
Έτσι έχεις μάθει ν’ αποφεύγεις τις αλήθειες,
όσες πονάνε και σε κάνουν να λυγάς
και μένουν όνειρα που πια δεν κυνηγάς
κείνα που θέλησες πολύ, μα δεν τα είχες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου