Σαν σπασμένο χρονόμετρο

Μες στα λάθη μου τα τόσα, ένα ακόμα τι πειράζει,
μια στροφή μονάχα είναι, μια απότομη στροφή.
Με ημίμετρα η ζωή μας στο χειρότερο αλλάζει
κι ούτε φτάνει απ’ το μηδέν στην κορυφή.

Σαν σπασμένο χρονόμετρο τις στιγμές μας μετρώ,
σταματώ να ονειρεύομαι, να ζητώ, να ελπίζω.
Μια κρυστάλλινη σφαίρα στα χέρια κρατώ
και το μέλλον μου κρύβει ένα σύννεφο γκρίζο.

Αυξάνω ταχύτητα, προσπερνώ στα τυφλά,
πίσω αφήνω συνήθειες και φιλιά πληρωμένα,
η βροχή πάντα αθόρυβα στην ψυχή μου γλιστρά
και θαμπώνει τα μάτια μου να μη βλέπω κανένα.

 

φωτογραφία : https://cdn.pixabay.com/photo/2017/02/03/12/06/time-2034990_960_720.jpg