Η θάλασσά μου

Όχι, τον ουρανό μου
δεν θέλω να τον μοιραστώ με κανένα.
Είναι ένας ουρανός βαρύς,
δεν μπορείς να τον σηκώσεις στους ώμους σου.
Μονάχα εγώ μπορώ να τον αντέξω.
Όμως, με σένα  θα ’θελα να μοιραστώ τη θάλασσα,
να είσαι δίπλα μου όταν θα την κοιτάζω στα μάτια,
όταν το κύμα  θα επιστρέφει τις αλήθειες μου.

Κι ακόμα, όταν ο ήλιος θ’ αγγίζει τη σάρκα της
θα ’θελα να ’σουν εδώ -ήλιος κι εσύ-
να γεμίζεις το δειλινό μου χρώματα κι ανάσες
ίσως και όνειρα,
μικρές υποσχέσεις πως η ζωή δεν τελείωσε,
δεν θα τελειώσει ποτέ
και πως μπορεί κάποια στιγμή,
-λέω μπορεί-  αν το θελήσει ο άνεμος ο πιο περήφανος
ο ουρανός και η θάλασσά μου
να γίνουν  ένα…