Σέριφος

 

Βράχια που κόβουνε το πέλαγος στη μέση
σημαδεμένα απ' τον βοριά και την αλμύρα
με δρόμο μοιάζουν που τον χάραξε η μοίρα
και δεν μπορεί τη μοναξιά μου να χωρέσει.

Κύμα που πέτρωσε πριν φτάσει στη στεριά
αφήνει πίσω του σιωπές και αναμνήσεις
μου 'πες σαν έφευγες πως θα ξαναγυρίσεις
μα τώρα μόνη μου μιλώ με τον βοριά.

Φωτιές που άναψαν και κάψανε τη δύση
τις στάχτες μου κρατώ στα δυο μου χέρια
μετρώ χειμώνες να περνούν και καλοκαίρια
σε μια στεριά που έχω χρόνια ναυαγήσει.

 

φωτογραφία:  https://cdn.pixabay.com/photo/2020/04/28/10/34/sea-5103840_960_720.jpg