Σε ποιους γκρεμούς
Μια θάλασσα μ' ακολουθεί σε κάθε βήμα
κι ένα παράπονο που έμεινε στη γη
είσαι στο στήθος μου μια ανοιχτή πληγή
όταν τα δάκρυα κυλούν, το πρώτο κύμα.
κάθε αντίσταση δική μου, το' χει πείσμα
με σταματά πριν κάνω ακόμα ένα βήμα
και όπως πάντα, μου γελά ειρωνικά.
Σε ποιες σκιές βρήκες κρυμμένα τόσα λάθη
σε ποιους γκρεμούς έχεις πετάξει τη χαρά;
Το μέτωπό μου ματωμένο απ' τ' αγκάθι
κι από την πλάτη, τσακισμένα τα φτερά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου