Πες μου αν μπορείς

 

Πες μου αν μπορείς, απ’ την καρδιά πώς να σε διώξω

πώς στο μυαλό να πω να πάψει να σε σκέφτεται

που είσαι ήλιος μου, βροχή κι ουράνιο τόξο

και το φεγγάρι μου η νύχτα όταν έρχεται;

 

Υπάρχεις μέσα μου, φωτιά και ωκεανός μου

λάβα που ρέει, η ζωή κι ο θάνατός μου!

 

Πες μου αν θες, τη λογική πώς να παλέψω

ποια πανοπλία να φορέσω μη ματώσω

σε ποιες στεριές, σε ποιους βυθούς να σε γυρέψω

κι ό,τι  σ’ αρνιόμουνα για χρόνια να σου δώσω;

 

Υπάρχω μέσα σου πριν γεννηθείς, πριν ζήσεις

είμαι η στιγμή σου, το παρόν κι οι αναμνήσεις!