Εσύ τι ξέρεις

 

Εσύ τι ξέρεις μου ’χες πει από πολέμους

ποτέ δεν έζησες μες στους κατακλυσμούς

φίλους σου έχεις τους τρελούς και τους ανέμους

παραδομένη στους μεγάλους σου εθισμούς.

 

Εσύ τι ξέρεις από όνειρα που τρέχουν

λάθος μαντεύεις τη ζωή και τους χρησμούς

για σένα οι θάλασσες στεριές δεν έχουν

μόνο ακανόνιστους, ρηχούς κυματισμούς.



Μπορεί αγάπη μου πολλά να μην γνωρίζω

να μου ξεφεύγουνε μεγάλα μυστικά

μπορεί αν θες και τη ζωή να μην ορίζω

μα δες, γυρίζω εκεί που ήμουν αρχικά



σ’ ένα κουκούλι που με κρύβει απ’ την αλήθεια

σε μια αγκαλιά που θα με θέλει όπως παλιά

σε ξεχασμένα παιδικά μου παραμύθια

ν’ ακούσω πάλι το τραγούδι απ’ τα πουλιά...