Αλήθεια

 

Στο ψέμα σου πόση να κρύβεται αλήθεια;

Καιρός πολύς που νιώθω ότι σ’ έχω χάσει

ζωή με δόσεις που μας έγινε συνήθεια

ό,τι δεμένους μας κρατούσε έχει σπάσει.

 

Δεν άντεξες αλήθειες  που στοιχειώνουν

τις κρύες νύχτες την ψυχή μου που αλυχτάει

τα ψέματα που χρόνια λες εδώ τελειώνουν

είν’ η ζωή που μιαν αλήθεια μου χρωστάει.

 

Γι’ αυτό σου λέω την αλήθεια να αντέξεις

όσο σκληρή, όσο αν πληγώνει και πονά

κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να επιλέξεις

 

να ’ναι τα λόγια που θα πεις αληθινά

δεν είναι πιόνι η ζωή μας για να παίξεις

το ψέμα πάντα βασανίζει, τυραννά.

 

Μην πούμε ψέμα ξανά.

Αλήθεια ας λεν τα λόγια μας …κι η σκέψη

ας είν’ ο δρόμος για όσα είχαμε λατρέψει.