Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2020

 

 

 

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdDHrUhvqr5jTrZgMav3diUtWemGT0uQNtZTyHO3wspbhpbHO1I-i84TzKMffY2JhilzvZb8YkRy4-KUC49QSRPds4AI7-Zb_GvkrWyWF6e9DR1dk_SxZcpufz-rmbHtVHu6C0p9pqUqNU/w782-h586-no/?authuser=0

Δοκίμασέ με

 

Δοκίμασέ με,
να δεις, αντέχω τα μεγάλα σου τα κύματα;
Του πανικού σου τους ακήρυχτους πολέμους;
Ξόδεψα χρόνια για να μάθω τους ανέμους,
μα τώρα κάνω σταθερά, στέρεα βήματα.

Δοκίμασέ με,
αν θέλεις πάρε με μαζί σου στα σκοτάδια σου
περπάτησέ με στης φυγής τα μονοπάτια
πάψε να κρύβεις απ’ τα χέρια τα σημάδια σου
και επιτέλους, κοίταξέ με μες στα μάτια!

Κι αν δεν αντέξω, αν φανώ μικρή κι ασήμαντη
στο πρώτο χτύπημα αν λυγίσω, μη διστάσεις,
βρες μια άλλη θάλασσα, απέραντη κι ακύμαντη
γίνε το κύμα της κι ο βράχος που θα σπάσεις.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου