Μια ριπή στον αέρα

Μια ριπή στον αέρα
αφήνει κηλίδες και όνειρα σκόρπια.
Σε δρόμους χαώδεις βαδίζω τη μέρα,
δεν ξέρω πού είμαι και ποια.
Κρατώ μια αχτίνα στων ματιών μου την άκρη,
που γίνεται δάκρυ,
δεν έχω ξεφύγει, ακόμα βαθιά με πονάς.

Ποιοι δρόμοι σε πήραν, ποια κρυφά μονοπάτια,
ποια λόγια σε διώξαν μακριά;
Αν μ ’είχες κοιτάξει βαθιά μες στα μάτια
δεν θα ’χες πιστέψει σ’ αυτά...

 

φωτογραφία: https://cdn.pixabay.com/photo/2015/12/01/20/28/road-1072823_960_720.jpg