Σελήνη 

 

Ρωτάς ποιες θάλασσες περνώ

πόσα γεφύρια γκρεμισμένα

και σε ποιον ψάχνω ουρανό

να βρω εμένα.

 

Ρωτάς αν έχω στην ψυχή

ένα παράπονο κρυμμένο

κι όταν δακρύζει η βροχή

αν περιμένω

 

ένα φεγγάρι να φανεί

πίσω απ’ μοναξιάς τον τοίχο

κι εκείνη την αναμονή

αν κάνω στίχο.

 

Λες και δεν ξέρεις πως εγώ

άλλο δεν έχω απ’ τη σελήνη

κι όταν ανέμους κυνηγώ

με νιώθει εκείνη

 

Πίσω σε φέρνω απ’ το χθες

ρίχνοντας  βέλη

εσύ μπορεί  να μην με θες

μα αυτή με θέλει!