Έρχεσαι εσύ

 

Σ’ αυτή την πόλη που με κόβει δυο κομμάτια

και που με σπρώχνει κάθε μέρα στο χαμό

έρχεσαι εσύ και με κοιτάζεις μες στα μάτια

πώς είναι νιώθω ν’ αγαπώ, να επιθυμώ…

 

Σ’ αυτή την πόλη που σταυρώνει τα όνειρά μου

που με πονά, που δεν μ’ αφήνει επιλογή

έρχεσαι εσύ και ξανανοίγω τα φτερά μου

και να πετάξω με καλείς σε μια άλλη γη.

 

Έρχεσαι εσύ, όσα αγαπώ να ταξιδέψεις

σαν  άρωμα μεθυστικό από γιασεμί

ό,τι για χρόνια ήταν νεκρό να ζωντανέψεις

να δώσεις νόημα κι αξία στη στιγμή.

 

Κι ενώ δεν είχα τίποτα να περιμένω

να μην ορίζω όσα η μοίρα μου χρωστά

ήρθες να γίνεις το δικό μου πεπρωμένο

χέρια που μ’ άγγιξαν γλυκά, χέρια ζεστά…