Έλα, πάμε!

 

Τώρα το βλέπεις καθαρά

πατώ στα πόδια μου γερά

κι έχω γκρεμίσει κάστρα

ρηχά, λιμνάζοντα νερά

έχω ταράξει και φτερά

με φτάνουν μέχρι τ’ άστρα.

 

Τώρα αλλάζουν οι εποχές

δεν με τρομάζουν οι βροχές

ούτ' αστραπές φοβάμαι

και κάτι αλήτικες ψυχές

απ’ του μυαλού τις εσοχές

έλα, μου λένε, πάμε!

 

Πάμε να βρούμε ουρανό

μια θάλασσα, ένα βουνό

ένα κρυμμένο αστέρι

κι ό,τι φυλάξαμε αγνό

να μη βρεθούμε στο κενό

θα μας κρατά το χέρι.

 

Έλα να ζήσουμε στιγμές

κι αν της ζωής το εκκρεμές

τις λύπες φέρει πίσω

θ’ αλλάξουμε διαδρομές

μαζί θα βρούμε αφορμές

να σε ξανακερδίσω…