Μην απορείς

 

Μπορεί να τσάκισαν στην άκρη τα φτερά μου

το πέταγμά μου στη ζωή να ’ναι φυγή

όμως ακόμα προσκυνώ τα ιερά μου

το πέρασμά μου απ’ τη φωτιά, επιλογή!

 

Μπορεί ν’ απέτυχα τον ήλιο να κοιτάξω

να ζωντανέψω με τη μνήμη μου στιγμές

μα κοίταξέ με, αυτή είμαι, δεν θ’ αλλάξω

μόνη χαράζω τις δικές μου διαδρομές.

 

Μην απορείς που χρόνια έχω τη συνήθεια

γέλιο να κάνω και τραγούδι τους λυγμούς

μονάχα εκείνοι που αντέχουν την αλήθεια

μπορούν σε κύματα ν’ ανθίζουν και γκρεμούς.